: Ιατρίδης Αθανάσιος

Ο Καρπενησιώτης ζωγράφος Αθανάσιος Ιατρίδης, που ανέπτυξε πλούσια δράση τόσο στα χρόνια της επανάστασης του ’21, όσο και μετά την απελευθέρωση, βγήκε από την καλλιτεχνική παράδοση της περιοχής. Εγκατέλειψε την ιδιαίτερη πατρίδα του λίγα χρόνια πριν από την Επανάσταση και και εγκαταστάθηκε στη Βιέννη όπου σπούδασε ζωγραφική.

Το 1827 συνέχισε τις σπουδές του στο Παρίσι, όπου διδάχθηκε και λιθογραφία. Το  1828  μετέβη στην Αίγινα και  το 1833 διορίστηκε επιστάτης (βοηθός αρχαιολογικού εφόρου) του αρχαιολογικού Μουσείου της Αίγινας (Ήταν το πρώτο αρχαιολογικό μουσείο της χώρας). Το 1833 διορίστηκε καθηγητής ιχνογραφίας στο Ορφανοτροφείο της Αίγινας, αλλά έναν χρόνο μετά εγ καταστάθηκε στην Αθήνα, όπου συνεργάστηκε με την τοπική εφορεία αρχαιοτήτων. Από το 1834 μέχρι το 1844 εργάστηκε ως σχεδιαστής της κρατικής αρχαιολογικής υπηρεσίας, όπου έκα νε αντίγραφα αρχαιοτήτων και είχε τη διεύθυνση των ανασκαφών. Το 1839 έκαμε ανασκαφές στη Χαιρώνεια και οργάνωσε το πρώτο μουσείο της Θήβας. Στην "Αρχαιολογική Εφημερίδα", που κυκλοφορεί το Υπουργείο Παιδείας το 1837, δημοσιεύονται πολλά σχέδια του Ιατρίδη. Το 1844 αποσύρθηκε στην Αράχοβα, όπου και έζησε μέχρι τον θάνατο του, το 1866. Τα έργα του που διασώζονται είναι κυρίως προσωπογραφίες.

Ο ζωγράφος παρουσιάζει μια αξιόλογη εκφραστικότητα στα έργα του και μια αξιοζήλευτη παρατηρητικότητα. Παρόλο που δέχεται τη δυτική επίδραση, η ελληνική παράδοση είναι γι’ αυτόν σπερματική δύναμη. Σημαντικές θεωρούνται οι 9 λιθογραφίες του με εθνικά θέματα, από την άλωση της Πόλης μέχρι τις μέρες του Αλή πασά και το θάνατο του Καραϊσκάκη.