Γεννήθηκε στα Τρίκαλα της Θεσσαλίας στις 9 Δεκεμβρίου του 1930. Μετά από σύντομες σπουδές στο Πάντειο Πανεπιστήμιο (1948-1950) γράφεται στην Σχολή Καλών Τεχνών των Αθηνών (
Στο Παρίσι μένει μέχρι το 1963. Συγχρόνως ταξιδεύει στο Βέλγιο, Ολλανδία, Ισπανία, Ιταλία, Αγγλία. Αργότερα πραγματοποιεί πολλά ταξίδια στη Βενετία, στη Βασιλεία, στο Κάσσελ, στις Βρυξέλλες, στο Βερολίνο, παρακολουθώντας τις μεγάλες διεθνείς εκθέσεις. Το 1973 φεύγει για τη Νέα Υόρκη με υποτροφία του ιδρύματος Ford. Εκεί εργάζεται δύο χρόνια και πραγματοποιεί ταξίδια στην Ουάσιγκτον, στη Βοστώνη, στη Φλώριδα και στον Καναδά. Στην Ελλάδα μετέχει ενεργά στην προσπάθεια για τη δημιουργία ενός σύγχρονου καλλιτεχνικού κλίματος με τηλεοπτικές παρουσίες και με πολλές συνεντεύξεις σε εφημερίδες και περιοδικά. Επίσης ιδρύει με άλλους καλλιτέχνες την ομάδα «Τομή» ( 1963 ) και το Σύνδεσμο Καλλιτεχνών (1976).
Μετέχει ακόμη στην οργάνωση του α’ Συνεδρίου Ελλήνων Καλλιτεχνών Πλαστικών Τεχνών ( 1963 ), του συμποσίου με θέμα: Ίδρυση Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης στην Ελλάδα ( 1977 ), και του συμποσίου με θέμα: Σύγχρονη Τέχνη και Παράδοση (1981).
Από το 1955 μέχρι σήμερα, έχει πάρει μέρος σε πάρα πολλές ομαδικές εκθέσεις σε μεγάλες πρωτεύουσες της Ευρώπης και της Αμερικής και το 1984 εκπροσώπησε την Ελλάδα στην Μπιεννάλε της Βενετίας. Πραγματοποίησε 40 ατομικές εκθέσεις.
Τα έργο του έχουν αναλύσει σε εκτεταμένα κείμενα, η Έφη Φερεντίου ( 1975 ) στη μονογραφία Καράς, ζωγραφική από το 1960 έως το 1975, ο Εμμανουήλ Μαυρομμάτης (1982) στη μονογραφί α Μορφοπλαστικ ές διαφοροποιήσεις στο ζωγραφικό χώρο του Χρίστου Καρά 1959-1963 , 1976-1982 και η Ντόρα Ηλιοπούλου-Ρογκάν στη μονογραφία Αναπτύγματα και ωρ ίμανση μιας εικαστικής πολυφωνίας (1987). Επίσης για το έργο του έχουν γραφτεί πολλά άρθρα από Έλληνες και ξένους κριτικούς σε εφημερίδες και περιοδικά.
Τελευταία εκδόθηκε το βιβλίο «ΧΡΙΣΤΟΣ ΚΑΡΑΣ/ ΣΧΕΔΙΑ» από τις εκδόσεις ΑΔΑΜ (1996).