Ειδικές Πληροφορίες για τον Καλλιτέχνη
Ένας από τους τρεις ζωγράφους που μπορεί να θεωρηθεί πατέρας της ελληνικής ζωγραφικής του 20ου αιώνα (μαζί με τον Παρθένη και τον Μαλέα). Επίσης είναι από τους πιο πηγαίους και προσωπικούς δημιουργούς του εξπρεσιονισμού έξω από το γερμανικό γεωγραφικό χώρο.
Ξεκίνησε τις σπουδές του στην Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας με δασκάλους το Ν. Λύτρα, τον Κ. Βολανάκη, το Γ. Ιακωβίδη, το Ροϊλό και το Γερανιώτη. Συνέχισε στο Μόναχο υποστηριζόμενος οικονομικά από το γιατρό Χαρμή, παράλληλα δε και για έξι μήνες το 1910 εργάστηκε στο Βερολίνο με τον Μαξ Λίμπερμαν έναν από τους δασκάλους του γερμανικού εξπρεσιονισμού.
ΑΠό το 1911 παρέμεινε στο Μόναχο εργαζόμενος για πολλά χρόνια. Το 1935 επέστρεψε στην Ελλάδα όπου όμως δεν βρήκε καμιά αναγνώριση. Η ζωγραφική του κινείται στο κλίμα του εξπρεσιονισμού, διακρίνεται όμως από μια ιδιαίτερη έμφαση στην ανθρώπινη μορφή, μια εσωτερικότητα και μια ποιητική πνοή.
