: Ροΐλος Γεώργιος

Ο Ροϊλός γεννήθηκε στη Στεμνίτσα Γορτυνίας, το  1867  και πέθανε στην Αθήνα, το 1928. 

Σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών στην Αθήνα, με δάσκαλο τον Νικηφόρο Λύτρα. Το    1888    πήγε με υποτροφία στο Μόναχο, για να συνεχίσει τις σπουδές του κοντά στον Νικόλαο Γύζη. Το   1890   πήγε στο Παρίσι για να ολοκληρώσει τις σπουδές του κοντά στον Benjamin Constant και τον Paul Laurence. 

Από το   1895   έως το  1903  δίδαξε στην  Έδρα Αγαλματογραφίας της Σχολής Καλών Τεχνών της Αθήνας, για να φύγει κατόπιν για το Λονδίνο. Επέστρεψε στην Αθήνα ξανά το  1908  και από το 1910 έως το 1927 κατείχε την Έδρα Ελαιογραφίας στην Σχολή Καλών Τεχνών. 

Στους πίνακές του απεικόνισε ποικίλα θέματα: πολεμικά από τον Ελληνοτουρκικό πόλεμο του  1897  και τους Βαλκανικούς πολέμους 1912–13 (πρωτοπόρος στο είδος αυτό μαζί με την Θάλεια Φλωρά-Καραβία), ιστορικά, πορτρέτα, τοπία, κ.λ π. Το πρώιμο έργο του εκφράζει κυρίως τον γερμανικό ακαδημαϊσμό της «Σχολής του Μονάχου». Ωστόσο το έργο της ώριμης περιόδου του, και κυρίως οι τοπιογραφίες, δείχνουν ότι ο Ροϊλός προσπάθησε να εισάγει τον ιμπρεσιονισμό στην Ελλάδα.