Ζωγράφος και χαράκτης. Γεννήθηκε στη Γένοβα, το 1891.
Σπούδασε χαρακτική κοντά στο V. Grassi και ζωγραφική με τον G. Bargellini στη Scuola Superiore delle Arti Decorative της Ρώμης. Είχε εγκατασταθεί διαδοχικά στο Μόναχο, στο Παρίσι, στη Μασσαλία και στην Αθήνα. Το 1919 οργάνωσε ατομική έκθεση στην Αίθουσα της εφ. Ελεύθερος Τύπος με 61 ελαιογραφίες. Είχε το εργαστήριό του στην Πλάκα, όπου δούλευε μαζί με τον γλύπτη Φ. Ρωκ. Υπηρέτησε στον Ελληνικό Στρατό, το 1921-1922, ως ζωγράφος μαζί με τους Σ. Παπαλουκά και Π. Βυζάντιο.
Τα έργα αυτής της περιόδου και των τριών καλλιτεχνών καταστράφηκαν στη Σμύρνη, όπου είχαν μεταφερθεί για να εκτεθούν μετά την έκθεσή τους στην Αθήνα. Το έργο του, αρχικά επηρεασμένο από το συμβολισμό και την art nouveau, ήταν κυρίως προσανατολισμένο στη ρεαλιστική τοπιογραφία.
Παρουσίασε το έργο του σε ατομικές εκθέσεις και πήρε μέρος και σε πολλές ομαδικές. Έργα του βρίσκονται στην ΕΠΜΑΣ, στο Μουσείο Βούρου-Ευταξία, στη Συλλ. Λεβέντη, σε συλλογές στην Ιταλία κ.α.