Γεννήθηκε στην Αθήνα, το
Από το 1956 έως το 1962 σπούδασε ζωγ ραφική και χαρακτική στην École des Beaux-Arts του Παρισιού. Το 1969 μεταβαίνει στο Λονδίνο, όπου παρακολουθεί μαθήματα χαλκογραφίας σε διάφορες Ακαδημίες Τέχνης της πόλης. Ο Βασίλης Σπεράντζας είναι μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος και του Καλλιτεχνικού Επιμελητηρίου.
Στη ζωγραφική του χρησιμοποιεί λαδομπογιές, τέμπερες, παστέλ, ακρυλικά, φύλλα ασημιού, ενώ στη χαρακτική δουλεύει λιθογραφίες και χαλκογραφίες. Η τέχνη του είναι ανθρωποκεντρική, με τη γυναικεία φιγούρα να κυριαρχεί. Χρησιμοποιεί συνήθως επαναλαμβανόμενα συμβολικά μοτίβα. Η διάχυτη ερωτική ατμόσφαιρα και το ποιητικό μυστήριο προσδίδουν στο χώρο μια σκηνική υπόσταση και τον καθιστούν απόμακρο και σχεδόν μη πραγματικό. Άλλα χαρακτηριστικά της τέχνης του είναι ο χρωματικός πλούτος, η ένταση των αποχρώσεων και τα καθαρά περιγράμματα.
Πρωτοπαρουσίασε το έργο του στο ελληνικό κοινό το 1960 με συμμετοχή του στην ομαδική έκθεση των «Πανελληνίων», ενώ η πρώτη ατομική του έκθεση πραγματοποιήθηκε στην Γκαλερί «Άστορ» στην Αθήνα το 1966. Έκτοτε έχουν πραγματοποιηθεί περισσότερες από είκοσι ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό, ενώ μεγάλος είναι και ο αριθμός των ομαδικών εκθέσεων, ο οποίος ξεπερνά τις πενήντα, που έχουν πραγματοποιηθεί εντός και εκτός συνόρων.
Έργα του Βασίλη Σπεράντζα βρίσκονται σε δημόσιες συλλογές, λ.χ. στην Εθνική Πινακοθήκη και Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου, στην Πινακοθήκη Αβέρωφ, στο Μουσείο Βορρέ, στο Musée d’Art Moderne στο Παρίσι, αλλά και σε ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και το εξωτερικό κ.α.