Ο Θανάσης Τσίγκος γεννήθηκε στην Ελευσίνα το 1914 και πέθανε στην Αθήνα το 1905. Σπούδασε αρχιτεκτονική στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο της Αθήνας από όπου αποφοίτησε το 1936. Εργάστηκε ως βοηθός κοντά στον Π. Τζελέπη και στη συνέχεια στον Κ. Κωτάκη, στην Κρήτη και την Αθήνα, ενώ με την κήρυξη του πολέμου κατατάχθηκε στον ελληνικό στρατό και υπηρέτησε στη Μακεδονία, συμμετέχοντας επίσης στις στρατιωτικές επιχειρήσεις της Συρίας, της Υπεριορδανίας και της Λιβύης και πολεμώντας στη μάχη του Ελ Αλαμέιν ως ανθυπολοχαγός της Πρώτης Ελληνικής Ταξιαρχίας. Πρωτοστάτησε στα ελληνικά αντιβασιλικά κινήματα, ενώ, μετά την αποτυχία του τελευταίου τον Απρίλιο του 1944 καταδικάστηκε σε θάνατο και μεταφέρθηκε στις φυλακές της Αμπασσίας στο Κάιρο. Με την υπογραφή της συνθήκης του Λιβάνου η καταδίκη του μετατράπηκε σε ισόβια κάθειρξη και μεταφέρθηκε στο Σουδάν, στη φυλακή Κεμπέιτ από όπου απελευθερώθηκε το 1946. Με τις συστάσεις του Le Corbusier συνήψε συμβόλαιο με τους αρχιτέκτονες Niemeyer, Palumbo και Costa για να εργαστεί στον σχεδιασμό της νέας πρωτεύουσας Μπραζίλια. Έπειτα από σύντομη διαμονή στο Παρίσι, όπου γνώρισε τη μέλλουσα σύζυγο του Χριστίνα Μαυροείδη, ταξιδεύει στη Βραζιλία. Εγκατεστημένος από το 1948 στο Παρίσι, αγοράζει το θέατρο Gaite Montparnasse αναλαμβάνοντας τη σκηνογραφία, τα κοστούμια και τη διαχείριση της επιχείρησης, ενώ η Χριστίνα Τσίγκου σκηνοθετεί τις παραστάσεις και ερμηνεύει τους πρωταγωνιστικούς ρόλους σε ένα θέατρο που έμελλε να εξελιχθεί σε ένα από τα πιο πρωτοποριακά του Παρισιού. Στο πλαίσιο αυτό, πραγματοποιήθηκε η γνωριμία του με σημαντικούς καλλιτέχνες και διανοούμενους όπως ο Sartre, ο Chagall και ο Picasso. Η παράλληλη ενασχόληση του ωστόσο με τη ζωγραφική (1949-1953), έμελλε να εξελιχθεί στην κύρια ασχολία του: ο ζωγράφος των παλλόμενων λουλουδιών εκθέτει για πρώτη φορά έργα του στην Gallerie du Siecle το 1950, ενώ το 1953 αποσύρεται από το θέατρο και ο γάμος του διαλύεται. Την ίδια χρονιά πραγματοποιεί την πρώτη ατομική του έκθεση στο Studio Paul Facchetti στο Παρίσι, λαμβάνοντας εγκωμιαστικές κριτικές στο περιοδικό Les Temps Modernes υπό τη διεύθυνση του Sartre, ενώ ορισμένοι συγκρίνουν τη γραφή του με εκείνη του Pollock. Από το 1954 έως το 1961 εκθέτει το έργο του στο Παρίσι, σε γκαλερί, στα Salon des Realites Nouvelles και αλλού, συνυπάρχοντας με καλλιτέχνες όπως ο Fautrier και ο Max Ernst. Το 1961 επιστρέφει στην Αθήνα, ενώ εκθέσεις έργων του πραγματοποιούνται στην Αθήνα, το Παρίσι και το Μιλάνο. Μετά το θάνατο του από κίρρωση ήπατος το 1965 συστήνεται στο Αθηναϊκό Τεχνολογικό Ινστιτούτο επταμελής Επιτροπή Έκθεσης Θάνου Τσίγκου. Το 1980 πραγματοποιείται αναδρομική έκθεση Τσίγκου στην Εθνική Πινακοθήκη-Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου, καθώς και αναδρομική έκθεση στο Centre Georges Pompidou στο Παρίσι. Εκδίδεται κατάλογος στα γαλλικά. Το 2004 πραγματοποιείται η έκθεση «Γιάννης Γαΐτης-Θανάσης Τσίγκος» στην Πινακοθήκη Κυκλάδων στην Ερμούπολη της Σύρου και το 2005 διοργανώνεται αναδρομική έκθεση Θανάση Τσίγκου στο Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου Ελευσίνας.