Όταν δύο επαΐοντες του είδους εισφέρουν τη γνώμη τους και καταλήγουν σε ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα, τότε εγείρονται ερωτήματα που αφορούν στη διαδικασία της πραγματογνωμοσύνης και ποίον τελικά μπορούμε να εμπιστευτούμε. Εντύπωση προκαλεί ότι και στις δύο πραγματογνωμοσύνες, οι θεωρούμενοι άριστοι του είδους επιστήμονες πραγματογνώμονες, καταλήγουν, αβίαστα και με βεβαιότητα, ο καθένας σε αντίθετο συμπέρασμα. Τι πρέπει να υπερισχύει τελικά; Η γνώμη του ειδικού εκφρασθείσα κατά την πολυετή εμπειρία του, η επιστημονική ανάλυση των χρωμάτων, το είδος του καμβά και εάν χρησιμοποιούταν το είδος κατά το χρόνο δημιουργίας του έργου, η ανάλυση της υπογραφής του καλλιτέχνη, η ιστορική αναδρομή και ανάλυση που αφορά στον καλλιτέχνη και τα εν γένει δημιουργήματα και οι τεχνοτροπίες του ή μήπως όλα τα ανωτέρω; Θέλουμε να πιστεύουμε ότι εάν η επιστήμη και τα τεχνολογικά μέσα επιβεβαιώνουν, κατ' απόλυτο τρόπο, τη γνώμη του πραγματογνώμονα, μόνο τότε μπορούμε να εκφράσουμε με βεβαιότητα ότι ένα έργο είναι ή δεν είναι γνήσιο. Διότι καθετί άλλο είναι εν τέλει απλώς μία γνώμη.

Σημειωτέων ότι και οι δυο ανωτέρω ιστορικοί έργων τέχνης χαρακτηρίζουν τα έργα ως ελαιογραφίες πλην όμως δεν έχουν καμία σχέση με ελαιογραφίες.