"Δεξιοτέχνης της οπτικής απάτης" τον απεκάλεσε ο Γιάννης Τσαρούχης και "μεγάλη ελπίδα για το μέλλον της ελληνικής ζωγραφικής" ο Teriade.
"...υπήρχε η μανία να ζωγραφίζουν απομιμήσεις μαρμάρων και ξύλων οι αρχαίοι στις διακοσμήσεις τους. Η σκηνή του Θεάτρου της Επιδαύρου φαίνεται πως ήτανε η πρώτη μεγάλη εφαρμογή απομιμήσεων σε σοβά, πέτρας ανώμαλης. ...Βλέπουμε ότι το trompe-l' œil έχει μια ευγενική καταγωγή και αρχαία, πράγμα που δυσκολευόμαστε να το πιστέψουμε ωομίζοντας ότι προέρχεται από την δυτική αναγέννηση. Ο Κ. Χαραλαμπίδης βρήκε τον εαυτό του σ' αυτή την τεχνοτροπία, όντας έλληνας και εργαζόμενος πιο συχνά στην δύση, αποδεικνύοντας για πολλοστή φορά πως το ελληνικό υπάρχει εκεί που δεν το περιμένουμε, κι ότι το πασίγνωστο ρητό "όλα στην Ελλάδα γίνανε", δεν στερείτε αλήθειας. Ο Χαραλαμπίδης δεν είναι μόνο ένας δεξιοτέχνης της οπτικής απάτης αλλά συγχρόνως δίνει με ένα τρόπο πρωτότυπο, που φαινόταν άλλοτε ξεπερασμένος, ζωγραφικά και ποιητικά το νόημα της σύγχρονης ελληνικής πραγματικότητας", Γιάννης Τσαρούχης.
"Στον χώρο των καλών τεχνών παρατηρείται σήμερα, σε παγκόσμια κλίμακα, μια τάση αποκήρυξης του σουρεαλισμού και στροφή προς το κλασσικό πρότυπο και τις αρχικές πηγές. Και υπό αυτή την άποψη, ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο θα μπορούσαν να διαδραματίσουν οι Έλληνες καλλιτέχνες σαν φορείς της πιο αυθεντικής παράδοσης, που αποτελεί πηγή γνήσιας και πληθωρικής έμπνευσης... Είναι ένας νέος καλλιτέχνης, ο Κ. Χαραλαμπίδης, που αποτελεί για μένα, την μεγαλύτερη ελπίδα για το μέλλον της ελληνικής ζωγραφικής. Πιστεύω στις δυνατότητές του, γι' αυτό και τον υποστηρίζω", από συνέντευξη του Ε. Teriade.
"Ο ίδιος ομολογεί, ότι διαδάχθηκε από κείνους να ακολουθεί, πάντα, με συνέπεια και συνέχεια, τον προσωπικό του καλλιτεχνικό δρόμο και να υπερασπίζεται με όλες του τις δυνάμεις, τυ δύσβατη πορεία της προσωπικής του γραφής. Γι' αυτό άλλωστε, ο καλλιτέχνης εστιάζει το ενδιαφέρον του στο χώρο της οπτικής απάτης (trompe l'oeil), δεν υποκύπτει στα εύκολα και επίκαιρα και πετυχαίνει με ιδιαίτερη δεξιοτεχνία να αποτυπώσει στους καμβάδες του με ευαισθησία, τόλμη, τρυφερότητα, αλλά και κριτική διάθεση την προσωπική του αλήθεια. Στην πυκνή σχεδόν συμπαγή υφή του χρώματος, ο Κ.Χαραλαμπίδης, αποτυπώνει με τις ζωγραφικές του μεταπλάσεις τις αγωνίες του καιρού του και ως γνήσιος δημιουργός παρουσιάζει στα τελάρα του ό,τι ο ίδιος ζει και ό,τι εκείνος αγαπα", Μαίρη Μιχαηλίδου (Ιστορικός Τέχνης)