Βενετίας, (Σχολή της Βενετίας)
Σχολή ιταλών ζωγράφων που άνθησε το 16ο και 18ο αιώνα. Το 16ο αιώνα, η Σχολή της Βενετίας αναπτύχθηκε κάτω από την επίδραση της Σχολής της Πάντοβας και του Αντονέλο ντα Μεσίνα, ο οποίος και εισήγαγε στην Ιταλία την τεχνική των Βαν Αυκ στην ελαιογραφία. Χαρακτηριστικό της βενετσιάνικης τέχνης ήταν η πλούσια και «ζωγραφική» χρησιμοποίηση του χρώματος. Στις μεγάλες φυσιογνωμίες της συγκαταλέγονται οι οικογένειες Μπελίνι και Βιβαρίνι αρχικά, οι Τζορτζόνε και Τιτσιάνο στη συνέχεια, και οι Τιντορέτο και Βερονέζε αργότερα. Το 18ο αιώνα, η διακοσμητική τέχνη του Τιέπολο και οι πίνακες των Καναλέτο και Γκουάρντι αναβίωσαν και ανανέωσαν τη βενετσιάνικη ζωγραφική.