Ισλαμική Τέχνη
Η ισλαμική τέχνη αντανακλά την καταλυτική επίδραση της ισλαμικής πίστης και αποτελεί μια κατά βάση θρησκευτική τέχνη. Θεμελιακό χαρακτηριστικό της είναι επίσης η κυριαρχία του διακοσμητικού στοιχείου, πράγμα που οφείλεται και στην απαγόρευση απεικόνισης της ανθρώπινης μορφής που επέβαλε αρχικά ο Μωαμεθανισμός. Μετά το θάνατο του Μωάμεθ (632), η οικογένεια των Ομαϋάδων δημιούργησε μια πραγματική αυτοκρατορία (περ. 650-περ. 730), που περιλάμβανε την Αίγυπτο, τη Συρία, την Περσία και τη Μεσοποταμία, και έθεσε τις βάσεις του ισλαμικού πολιτισμού. Τεχνίτες από διαφορετικές χώρες και με διαφορετικές καλλιτεχνικές παραδόσεις διαμόρφωσαν τότε ένα αρχιτεκτονικό ύφος με έντονα στοιχεία εκλεκτικισμού. Το ύφος αυτό αναπτύχθηκε παραπέρα και απέκτησε κάποια μονιμότερα χαρακτηριστικά στην περίοδο της ηγεμονίας της οικογένειας των Αββασιδών (περ. 730- περ.790), οπότε και παρατηρείται μια γενικότερη άνθηση των γραμμάτων και των τεχνών. Τα χαρακτηριστικά στοιχεία της ισλαμικής τέχνης, όπως λ.χ., τα διακοσμητικά αραβουργήματα και το μοτίβο της ροζέτας που η επίδρασή τους θα φτάσει ως την τέχνη της Αναγέννησης, αρχίζουν να επιβάλλονται την εποχή εκείνη και να χρησιμοποιούνται από τους μουσουλμάνους τεχνίτες στα κάθε είδους αρχιτεκτονικά τους δημιουργήματα (και πάνω από όλα στα ιερά τεμένη που αποτελούν και τα χαρακτηριστικότερα δείγματα ισλαμικής αρχιτεκτονικής). Την ίδια εποχή, διαμορφώνεται και μια παράδοση αξιόλογων έργων κεραμικής και έργων από πορσελάνη, με φανερές τις επιδράσεις της κινέζικης τέχνης που «φτάνουν» μέσω της Περσίας και των εμπορικών δρόμων της Ασίας. Παράλληλα, στοιχεία και από αρκετούς άλλους πολιτισμούς (της Περσίας, της Μεσοποταμίας, της Αιγύπτου, των Τούρκων, των Μογγόλων) δεν θα πάψουν όλα αυτά τα χρόνια να ενσωματώνονται στον ισλαμικό πολιτισμό. Η βόρεια Ινδία θα δεχτεί επίσης την εισβολή του Ισλάμ και στην περίοδο των Μογγόλων ηγεμόνων η μουσουλμανική τέχνη των Ινδιών θα γνωρίσει τη μεγαλύτερή της άνθηση. Το Τατζ Μαχάλ (έργο αυτής ακριβώς της περιόδου) είναι ίσως το γνωστότερο δείγμα μουσουλμανικής αρχιτεκτονικής των Ινδιών. Τον 15ο και 16ο αιώνα, οι Οθωμανοί Τούρκοι δημιούργησαν μια αυτοκρατορία που περιλάμβανε όχι μόνο ολόκληρο τον παλιό ισλαμικό κόσμο αλλά και την Ελλάδα και τα Βαλκάνια. Οι φωτισμένοι Οθωμανοί ηγεμόνες ενθάρρυναν την ανάπτυξη των τεχνών στην επικράτειά τους, με αποτέλεσμα η περίοδος της ακμής της Οθωμανικής αυτοκρατορίας να εξελιχθεί και σε μια από τις γονιμότερες περιόδους της ισλαμικής τέχνης. Τόσο στην κεραμική όσο και στην ταπητουργία, έχουμε έργα που χαρακτηρίζονται από αξιόλογα σχέδια και αρμονική χρήση των χρωμάτων. Οι πρώτοι, τέλος, ισλαμικοί πίνακες ζωγραφικής εμφανίζονται γύρω στο 1500, είναι έντονα επηρεασμένοι από την τεχνική των περσικών μικρογραφιών, απεικονίζουν σκηνές κυνηγιού ή σκηνές από τη ζωή στην Αυλή του ηγεμόνα και χαρακτηρίζονται από τεχνική αρτιότητα και πλούσια, λαμπερά χρώματα (Μογγολικές μικρογραφίες).