Kανό
Οικογένεια και σχολή γιαπωνέζων καλλιτεχνών που συγχώνευσε την κινέζικη τεχνική ζωγραφικής με μελάνι με τα γιαπωνέζικα τοπικά διακοσμητικά ιδιώματα. Ο Κανό Μοτονόμπου (περ. 1476-1559) ανέπτυξε ένα χαρακτηριστικό ύφος, στο οποίο κυριαρχούν τα έντονα περιγράμματα και το τολμηρό σχέδιο. Πολλά από τα αξιολογότατα έργα του βρίσκονται σε ναούς του Κιότο. Ο εγγονός του Κανό Εϊτόκου (1543-90) διακρίθηκε σαν ζωγράφος των αρχόντων της περιόδου Μουρομάκι και είχε πολλούς οπαδούς. Τα έργα του χαρακτηρίζονται από νευρώδες ύφος και από τη χρησιμοποίηση ζωηρών χρωμάτων πάνω σ’ ένα φόντο από λεπτό φύλλο χρυσού. Ο εγγονός του Εϊτόκου Κανό Τάνυου (1602-74) αναβίωσε την παράδοση της οικογένειας. Επίσημος ζωγράφος της κυβέρνησης Τοκουγκάβα, διακρίθηκε σαν ζωγράφος-διακοσμητής ανακτόρων και πύργων του Έντο και του Κιότο.