Πριμιτίφ
(γαλ. = πρωτόγονος). Όρος που χρησιμοποιείται για τους συνήθως αυτοδίδακτους εκείνους καλλιτέχνες που η τεχνική τους είναι, με ακαδημαϊκά κριτήρια, αδέξια και στο έργο τους κυριαρχεί ένα στοιχείο αφέλειας και απλοϊκότητας. Παρά τα «ελαττώματά» τους αυτά, τα έργα ορισμένων πριμιτίφ ζωγράφων διακρίνονται για την επινοητικότητά τους και την εκφραστική τους δύναμη.