Περιβάλλον
Όρος που χρησιμοποιείται από τα τέλη περίπου της δεκαετίας του 1950 για έργα τέχνης που αποτελούν τρισδιάστατους χώρους στους οποίους ο θεατής μπορεί να «εισχωρήσει» και να δεχτεί κάθε είδους ερεθίσματα (οπτικά, ακουστικά, κινητικά, απτικά, κτλ). Χαρακτηριστικό παράδειγμα του είδους αποτελούν τα έργα του Κίνχολτζ.