Μπάουχαους
Σχολή που ιδρύθηκε το 1919 στη Βαϊμάρη από τον Βάλτερ Γκρόπιους. Στόχος του ήταν να ενοποιήσει και πάλι τους επιμέρους καλλιτεχνικούς κλάδους και να τους συνδέσει με τις κατασκευαστικές τεχνικές. Οι εικαστικές τέχνες και η αρχιτεκτονική έπρεπε να μελετώνται και να ασκούνται σαν στενά δεμένες μεταξύ τους δραστηριότητες, ενώ κάθε διάκριση σε δομικές και διακοσμητικές τέχνες αντιμετωπίζονταν σαν απαράδεκτη. Οι σπουδαστές ακολουθούσαν δύο παράλληλους κύκλους μαθημάτων (τη μελέτη των υλικών και των τεχνικών και τη μελέτη της φόρμας στο εργαστήριο), ενώ μια από τις βασικές αρχές ήταν να διδάσκονται και ένα είδος σχεδίου κατάλληλο για μηχανική αναπαραγωγή. Συχνά, οι σπουδαστές επιδίδονταν και στην κατασκευή πρωτότυπων αντικειμένων, που χρησίμευαν σαν υποδείγματα για μαζικής κλίμακας παραγωγή. Οι Καντίνσκι, Κλέε, Φάινινγκερ, Σλέμερ, Μπρόγιερ, κ.α. συγκαταλέγονταν στο διδακτικό προσωπικό. Το 1925, το ίδρυμα μεταφέρθηκε στο Ντεσάου, σ’ ένα κτίριο (έργο του ίδιου του Γκρόπιους) που αποτελούσε και «συμπύκνωση» των αρχών της σχολής. Το 1928, ο Μις βαν ντερ Ρόε διαδέχτηκε τον Γκρόπιους στη θέση του διευθυντή. Το 1933 όταν οι Ναζί έθεσαν οριστικά τέλος στις δραστηριότητες του Μπάουχαους διατάζοντας το κλείσιμό του, πολλοί από τους συνεργάτες του αναγκάστηκαν να καταφύγουν στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το 1937, στο Σικάγο, ιδρύθηκε το Νέο Μπάουχαους, με επικεφαλής τον Μοχόλυ-Νάγκυ. Οι εξελίξεις στην αρχιτεκτονική και τις εικαστικές τέχνες του 20ου αιώνα επηρεάστηκαν σημαντικά, αν όχι καθοριστικά, από τις αρχές και τις ιδέες του Μπάουχαους.