Νεοϊμπρεσιονισμός
Ζωγραφικό ύφος του τέλους του 19ου αιώνα, γνωστό επίσης σαν Πουαντιγισμός ή Ντιβιζιονισμός. Οι Σερά, Σινιάκ, Κ. Πισαρό και Κρο, καθώς και οι Βαν Γκονγκ, Τουλούζ-Λωτρέκ και Ματίς σε ορισμένα έργα τους, αποτελούν τους χαρακτηριστικότερους εκπροσώπους του είδους. Η ανάμιξη χρωστικών ουσιών στη παλέτα του ζωγράφου αντικαθίστανται από τη χρησιμοποίηση καθαρών χρωμάτων σε μικρές κηλίδες ή πιτσιλιές. Οι κατακερματισμένες αυτές επιφάνειες ζωηρών χρωματικών κηλίδων παράγουν, όταν παρατηρηθούν από τη σωστή απόσταση, πιο πλούσια και πιο λεπτά χρωματικά εφέ από εκείνα που μπορούν να επιτευχθούν με τις συμβατικές τέχνες.