Γραφικό
Όρος που χρησιμοποιούσαν το 18ο και το 19ο αιώνα (στους κύκλους των ρομαντικών κυρίως) για να υποδηλώσουν έναν τύπο τοπίου (όπως, λ.χ., εκείνα του Ν. Πουσέν, του Κλωντ Λοραίν και του Σ. Ρόζα), που χαρακτηρίζεται από την παρουσία βράχων, ερειπίων ή ακόμα και ένα γενικότερο στοιχείο «αταξίας» και τραχύτητας.